Niemand bereidt je voor op het moment dat het hart van je kind gebroken wordt en hoe onredelijk gepikeerd je kunt raken over een meisje van veertien dat je niet eens kent. Ik kan veel verdragen, maar toezien hoe hard je kind zijn best doet om zijn hartzeer te verbergen is next leven pijnlijk zeg.
O die eerste keer is zo verschrikkelijk. De tranen en het zeker weten dat er nooit iemand anders meer gaat komenβ¦
Gelukkig komt deze , wij weten dat .
Dikke knuffel voor haar
Beste βmamaβ,
Hartzeer doet pijn voor het kind en voor de liefhebbende ouder.
Maar het is toch een les die ze door moeten. Een les in veerkracht in met liefde loslaten. Een les in het leren kennen van jezelf en de wereld (mensen) om je heen. En pittige les, maar wel een waar hij nu steun kan krijgen
Aw! Wat sneu. Wat ik zou doen: bak cake of koekjes voor hem en drink samen een kop thee of koffie. Maak duidelijk dat praten mag, maar niet hoeft. Dat je er altijd bent voor hem. Even extra lang aanraken op zijn schouder of arm kan ook fijn zijn.
Oh herkenbaar ...hier hadden wij in augustus groot drama vanwege het eerste echte gebroken hart, het voelt zo machteloos als je je kent zo verdrietig ziet. Met zijn "ik voel het gewoon niet meer"...ik kon hem wel wat aandoen, zo voelde ik me.